بررسی نقش فولکلور (فرهنگ عامه) در توسعه گردشگری ایران

برنامه ریزان اجتماعی عقیده دارند که بدون درک فرهنگی صحیح از جوامع به لحاظ تمایزات و تشابهات میان آنان نمی توان برنامه ریزی صحیحی در جهت جذب جهانگرد و توسعه صنعت گردشگری به عمل آورد. امروز یکی از اثرگذارترین منابع برای جذب جهانگردان برخورد فرهنگی مناسب و تکیه بر مناسبات فرهنگی خاصی بویژه فولکلور یا فرهنگ عامه است. فرهنگ عامه به مثابه یکی از منابع غنی سرمایه فرهنگی ایران می تواند به عنوان یک فرصت در توسعه صنعت گردشگری مورد توجه قرار گیرد. مقاله حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای و تکنیک بررسی اسناد و مدارک کوشیده است تا سه حوزه فرهنگ عامه، توسعه و گردشگری را مورد مطالعه دهد. رابطه میان این سه حوزه با تکیه بر مباحث نظری و تحقیقات تجربی مطرح در این سه زمینه به ویژه در جامعه ایران مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج و یافته های بررسی حاضر حاکی از آنست که ایران به لحاظ تمدن فرهنگی غنی متشکل از فولکلور متنوع و متمایز در پهنه جغرافیایی خود برخوردار است این توانمندی فرهنگی به شکل بالقوه قادر است انگیزه های لازم را برای گردشگران خارجی و برای دیدار از ایران فراهم اورده و توسعه این صنعت را باعث شود. البته از انجا که فولکلور در جوامع سنتی در حال توسعه قدرت خاصی دارد این فرصت در جاهایی به تهدید تبدیل می شود که لازم است برای آن برنامه ریزی شود.